Travma mı beni doğurdu ben mi travmayı? BÖLÜM 2

Herşeyin ilkini o yaşatmıştı bana.İlk dokunuş,ilk öpüşme,ilk sevişme,ilk aşk,ilk nefret.O beni ben yapmamıştı aslında o benim kendimi bulmamı sağlamıştı her ne kadar büyük bir travma yaratmış olsa da ruhumda,bedenimde.Amcam hem en yakın arkadaşım hem en utanç verici aşkım hem de en karanlık sırdaşım.Bu konuyu ne o ne ben hiç konuşmadık,herşey kapandı.Fakat hala ara sıra rüyalarımda yeniden yeniden tekrarlıyor.Bu kurtulması imkansız bir hastalık.Bununla yaşamayı öğrendim.

Hayatımdaki bir diğer travma aslında travmadan öte ilk gerçek ilişkim yazlık yıllarımdaydı.Aseksüellikten homoseksüelliğe geçişti bu benim için.O da zorlu oldu aslında.Ben hiçbir zaman cinsellik ile ilgili birşey konuşmaz gözüm, kulağım,ağzım kapalı yaşardım.En yakın kız arkadaşımın kuzeni ile bir gece başbaşa kalmıştık bizim evde.Bana durup dururken pantolonumu çıkarmamı söyledi.Şok olmuştum.Olmaz,niye böyle birşey yapayım dedim.O da tamam beraber çıkaralım dedi.Ben yine olmaz dedim.Sonra o pantolonunu indiriverdi.Ben ağzım açık yüzüm kıpkırmızı kalakalmıştım.Baya bir ısrardan sonra benim de pantolonum yerdeydi.Birbirimize dokunmaya başladık.O benimkine ben onunkine.Onunki benimkine göre o kadar büyüktü ki şok olmuştum.Gözümü alamıyordum.Sonra popona da dokunmak istiyorum dedi.Ben yine şaşırdım kaldım.Olur dedim artık zaten olan olmuştu daha ne olacaktı.Olan oldu.Beni yatağıma yatırdı üzeime çıktı.Biz iki minik beden herşeyden habersiz-aslında ben habersizdim o gayet ne yapacağını biliyordu-orada ilk deneyimimizi yaşadık.Bu o kadar hoşuma gitmişti ki adeta benim gözümü,kulağımı,ağzımı açmıştı.Ondan sonra her fırsatta birlikte olduk.Sonra babam yazlığı sattı ve yollarımız sonsuza dek ayrıldı.

Sonra ortaokul çağlarına geldim ve yine içime kapanmıştım.Bana kapılarını açan bu sefer de internetin uçsuz bucaksız dünyası oldu.Mail kutuma birinden mesaj gelmişti.Bildiğin virüslü porno sitelerinden biri.Ben habersizce tıkladım karşıma kocaman bir fotoğraf çıktı.Ben oracıkta boşalmıştım.Aslında hetero porno resmiydi ama ben o erkeği görünce boşalmıştım.Sonra bana gelen tüm bu maileri itina ile gizli gizli açtım.Kadın vücudu bana tiksinç geliyordu ama erkeğin o kaslı vücudu,belirgin karın kaları ve daha aşağıda penisi beni zevkten deli ediyordu.Sonra bu mailler bana yetmez oldu ve ben internetin derin sularında sörf yapmaya başladım.Lise yıllarım da böyle sanal sanal geçti.Ben kendimi bulmuş ama kendim gibi birini bulamamıştım.

Lisede ilk aşk hüsranımı da yaşadım.İmkansız,platonik aşktı o.Aslında oldukça hetero biriydi.Ama ben ona aşıktım.Bana karşı davranışlarıyla beni kendine o bağladı aslında.Bir de en yakın kız arkadaşımın da ona aşık olduğunu öğrenince aşkımı sonsuza dek gömdüm içime.Ben sonsuza dek gerçek bir ilişki yaşayamayacağımı düşünürken sonra o da oldu ve ilk gerçek ilişkimi yine internetten tanıştığım biri ile yaşadım.Aşkım diyebildiğim,dokunabildiğim,sarılabildiğim biri.Çok ilginçti.Aşık değildim belki ama onu öyle yüceltmiştim ki en sonunda yere düşürdüm.Kırıldık,dağıldık.Sonra bir karara vardım artık gerçek aşkı bulmadan kimseyle beraber olmayacağım.Bu kararım yüzünden birçok kişiyi kendimden kendimi de başkalarındanuzak tuttum.Ama artk yoruldum gerçekten.Travmaları hep kendim yaratıyorum aslında.Yaşamak,var olmak başlı başına bir travma.Doğduğumuz ilk anda başlıyor aslında herşey.Kimden hoşlanacağını,neler yaşayacağını bilmeden ağlıyorsun.Doduğuna ,yaşayacaklarına ağlıyorsun belki de.Sonuç olarak ne yaşarsak yaşayalım hiçbirşey bizi başka birine çeviremez.Hayatımızda izler bırakır elbet ama biz o izlerle yaşamaya da alışırız.